Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej istnieje od 1929 r. Wywodzi się z przebudzenia duchowego, którego cechą charakterystyczną jest wiara w ponadnaturalne działanie Ducha Świętego, udzielonego wierzącym w dniu Zielonych Świąt po wniebowstąpieniu Pana Jezusa:
A gdy nadszedł dzień Zielonych Świąt, byli wszyscy razem na jednym miejscu. I powstał nagle z nieba szum, jakby wiejącego gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, gdzie siedzieli. I ukazały się im języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i usiadły na każdym z nich. I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawa?. (Dz.Ap. 2,1-4)
Wiara w dary Ducha Świętego i praktykowanie ich są zgodne z nauką Pisma Świętego (patrz np.: Mr. 16,17-18, Dz.Ap. 2,1-18, Dz.Ap. 4,31, Dz.Ap. 5,12-16, Dz.Ap. 19,1-6, 1Kor, 12,4-11 i in.). Dążenie do obecności Ducha Świętego w Kościele jest nakazem wypływającym jednoznacznie z Biblii (1Kor. 14,1). Wyposażenie wierzących w Jego ponadnaturalną moc jest wolą Pana Jezusa Chrystusa, który chce, aby Kościół był żywy, przygotowany do głoszenia Ewangelii oraz do walki ze złem (Dz.Ap. 1,6-8). Podstawą organizacyjną Kościoła jest wiara w Jezusa Chrystusa jako jedynego Boga i Głowę Kościoła. Każdy kto jest posłuszny Słowu Bożemu staje się członkiem Kościoła. Dlatego wyznania o charakterze ewangelicznym nie widzą potrzeby tworzenia wielkich organizacji religijnych, zarządzanych centralnie przez jednego ziemskiego zwierzchnika, ale wierzą w jedność wszystkich biblijnie wierzących, bez względu na szyld określający ich konfesję wyznaniową. Ruch zielonoświątkowy skupia na całym świecie ogromną, bo aż 400-milionową rzeszę wyznawców. Ta wielka liczba jest wynikiem wypełniającego się proroctwa Pana Jezusa Chrystusa, że przy końcu czasów będzie zwiastowana ewangelia pośród wszystkich narodów (Mt. 24,14).
Wpis do Rejestru Kościołów: Dział A, poz.25.